موضوع وقتی برایم جدی شد که خانومی برای من شرح داد :

"هنگام مراجعه به محل کارم از من خواسته اند یک فقره سفته را به فلان مبلغ امضاء نموده و به همراه مدارک تحویل دهم وقتی از کافرما خواستم در قرارداد به موضوع و شماره سفته اشاره کند و علت دریافت آن را به طور واضح و صریح بنویسد کارفرما عصبانی شد و قرارداد من را پاره کرد........"

در حالیکه تشکیل شورای اسلامی در شهرها و روستا ها بر اساس اصول ششم و هفتم و یکصدم تا یکصد و پنجم قانون اساسی و برای پیشبرد سریع برنامه ها رفاهی و فرهنگی و اجتماعی و عمرانی شهرها تشکیل شد به نظر شما آیا با تشکیل این نهاد دمکراتیک این مهم تحقق یافته است؟ 

عزل و نصبهای فراوان در مدیریت و بدنه شهرداریها به چه دلیل اینقدر زیاد شده است؟

چرا ثبات مدیریت و برنامه به یکی از آرزوهای شهروندان تبدیل شده است؟

اینها و دهها سوال دیگر باعث شد تا در حالیکه در آستانه انتخابات دور چهارم شوراهای اسلامی هستیم و عمر شورای سوم با دو سال وقت اضافه که قانونی و شرعی،بودن آن هم هنوز،در پرده ابهام است رو به پایان است ضرورتی شد تا در ابن مجال به آن بپردازم.

در آن سالها که استانداران به عنوان قائم مقام شورای شهر عمل نموده و تصمیمات شهرداریها را مستقیما تحت نظر داشتند نگرانی عمده از این شرایط اعمال نفوذ مدیران استانداریها و فرمانداریها در اموال و املاک شهرداریها و درآمد های انها به نفع یک یا چند دستگاه یا اداره ثالث بیش از همه خود نمایی میکرد با شروع زمزمه تحقق اصول قانون اساسی در دوران ریاست جمهوری خاتمی بارقه های امید در دل شهروندان و حتی مدیران شهرداریها جان گرفت و امیدواری از پایان سلطه مالی و اجرایی استانداریها موجب شد تا استقبال بسیار خوبی از این نهاد مردم سالار بشود .

بزودی شهروندان و کاندیداها و کارکنان شهرداریها خوشحال و شادمان در تکاپوی اجرا فعالیتهای مربوط به ساماندهی به امور و مقدمات حضور نهاد شورا در بدنه  مدیریت شهری افتادند.

وعده ریاست جمهوری اصلاح طلب محقق شد و انتخابات شوراها در سطح شهرها و روستا های کشور شروع شد.

بی شک این متن ها و پاراگرافها شرح حال زندگی من بوده و جدا از دارا بودن کمی و کاستی های مخصوص به خود تجربه ایست که ممکن است تنها در زندگی من اتفاق اقتاده و به آن عمل شده است این جملات را گفتم تا انشاء الله شما دوست عزیز که خواننده وبلاگ من هستید با این تصور روبرو نشوید که خدای ناکرده قصدم از ارائه آنها القاء این اندیشه است که تنها راه موجود همین راه حل های ساده من است شما هم تجربیات خود را دارید و بقول معروف زندگی هر کس طبق نسخه خودش پیچیده میشود.)

این شما و این اولین متن این موضوع

آیا شما جزو اون سری از آدما هستید که داشتن یه ضعف یا یک ناتوانی و یا اتهام داشتن آن از عوامل جلوگیری از حضور تان در مجالس،و یا اجتماعات رسمی، خانوادگی یا دوستانه میشود؟

من راه حل مناسبی برای این موضوع دارم راه حلی که تست شده و آزمونش را به درستی پس داده است.

ابتدا باید با خودتان خلوت کنید و صادقانه اعتراف کنید که آیا این نقطه ضعف را دارید؟؟؟

پاسخ دو حالت عمومی دارد؛

-بله

- خیر

اگر پاسخ شما خیر باشد قدری راحت ترید اما نگران نباشید من برای هردو حالت روش و رفتار و منش،مناسب،پیشنهاد میدهم...........

خب حالا که معلوم شد این رفتار یک انگ قدیمی است